Rozdział XXV

"Bajters"

~Cherrie~

   Dni mijały w niesamowitym tępię. Nie wiedziałam kiedy, a nastał dzień 18 czerwca. Wtorek. Do zakończenia roku zostało 8 dni. W szkole zajęcia już się prawie nie odbywały. Każdy żył już zbliżającymi się wielkimi krokami wakacjami. Ja także. 
   Zastanawiałam się, gdzie spędzę te 2 wolne od szkoły miesiące. Na pewno będą miały miejsce liczne spotkania ze znajomymi, imprezy, nocowania u Rose... Szykowały się cudowne wakacje! Kolejną rzeczą, a raczej osobą, przez które miały być cudowne, był mój idealny pod każdym względem chłopak. Może wyjedziemy gdzieś? Na przykład do jego rodzinnej Anglii, w której nigdy nie byłam? 
   Harry widać angażował się w nasz związek z coraz większym entuzjazmem, napaleniem. Zależało mu na mnie, co widać było gołym okiem. Nawet Louis mówił, że Harry zachowuje się jak zakochany dupek. Z mojego powodu opuszczał liczne imprezy, wyjścia ze znajomymi oraz z samym Lou. Mnie to w pewnym sensie pasowało. Czułam się dumna, doceniana, kochana... 
- Może pójdziemy do mnie? -spytała Rose.
Właśnie wyszłyśmy ze szkoły. Postanowiłyśmy spędzić ten dzień na uczeniu się do ostatnich poprawek. 
- Jasne. -powiedziałam po chwili rzucając mojej przyjaciółce ciepły uśmiech.
   Rose mieszkała w nowoczesnej dzielnicy Los Angeles. Jej rodzice mieli prywatny sklep komputerowy w którym siedzieli całymi dniami, także miałyśmy dom zawsze do swojej dyspozycji. Jednak dawno w nim nie bywałam. Tak szczerze, to w swoim domu bywałam coraz rzadziej. Całe dnie spędzałam z Harry'm i u niego. 
   Weszłam po schodach na piętro, gdzie znajdowała się różowa sypialnia Rose. Moja przyjaciółka mieszkała na poddaszu. Do niej także należał niewielki balkon, na którym postawiane były białe kwiatki w donicach na podłodze. Znajdowały się tam jeszcze dwa, wiklinowe krzesła, na których właśnie się rozsiadłyśmy. 
Rose przyglądała mi się chwilę.
- Co jesteś taka wesoła? -spytała po chwili
- Ja jestem wesoła? -odpowiedziałam pytaniem
- Od kilku dobrych dni... 
Spuściłam wzrok i uśmiechnęłam się sama do siebie czując, jak rumienią się moje poliki. Przypomniałam sobie noc, która miała miejsce ponad tydzień temu. Przygryzłam wargę i podniosłam głowę.
- Coś związane z Harry'm, prawda?
Pokiwałam twierdząco głową.
- Nieee!!! -wrzasnęła nachylając się ku mnie. -Nie wierze!!
Odskoczyłam jak poparzona. Miałam zamiar powiedzieć żeby się tak nie darła, żeby nie zwrócić uwagi przechodniów, którzy krzątali się na chodniku pod balkonem. 
- Wyy..? Tak czy nie? Masz mi tu i teraz powiedzieć!
- Może.
- Nie ma takiej odpowiedzi... No błagammm!!
Zastanowiłam się chwilę.
- Tak. 
Rose wstała z krzesła i rzuciła się na mnie wywalając nas wraz z krzesłem do tyłu. Zaczęłam się śmiać. Moja przyjaciółka razem ze mną, chociaż widać chciała zachować powagę.
- Straciłaś dziewictwo beze mnie? Nie mówiłaś mi nic? 
Parsknęłam śmiechem.
- A co? Chciałaś trójkącik? -powiedziałam dostając kuksańca w ramię. 
Popatrzyła na mnie wilkiem, zaś ja śmiałam się dalej.
- A dobry chociaż jest? 
Nie musiałam się nawet zastanawiać nad odpowiedzią. 
- To jak szeptał moje imię... -zaczęłam odpływać w marzenia, jednocześnie drażniąc się z Rose. 
- Cholero jebana. Nienawidzę cię, normalnie. Kiedyś mu wskoczę do łóżka i sama się o tym przekonam.
Wybuchłam śmiechem. 
- Tylko spróbujesz to cię uduszę -powiedziałam całując ją w policzek. 
   Nasz plan dnia miał wyglądać zupełnie inaczej. Miałyśmy się uczyć, a spędziłyśmy czas do wieczora opowiadając o moim życiu seksualnym i opisywaniu uczuć. Rose przeszła po jakimś czasie na temat jej i Lucas'a, z którym układało jej się znakomicie. Zażartowałam, że zrobimy kiedyś wymianę: ona weźmie Harry'ego, ja Lucas'a. Po wyznaniu mojego pomysłu obydwie wybuchłyśmy niekontrolowanym śmiechem. 
Następnie opowiedziałam mojej przyjaciółce o Louis'ie. Jakim jest dobrym przyjacielem, że zaufałam mu bezgranicznie... Rose aż błyszczała entuzjazmem i za wszelką cenę chciała się z nim zapoznać. Nie wiem jakim cudem, ale przypadkowo zeszłam na temat Jennifer. Blondynka siedziała z otwartą buzią, i kiedy skończyłam mówić o fałszywym związku Harry'ego z nią, zaczęła rzucać na jego temat oszczerstwa. Powiedziała, że nie powinnam była się jeszcze z nim zadawać i dawać mu kolejnej szansy. Jednak ja wszystko jej wytłumaczyłam. 
   Posiedzenie u Rosalie trwało do 19, kiedy zadzwoniła do mnie Caroline. Wzięłam swoje rzeczy i wyszłam od Rose, żegnając się buziakiem w policzek. 
   Obgadałyśmy chyba każdy możliwy temat. Tak. Przydało mi się to.

Od razu na wstępie powiem, że piosenka w chuj nie pasuje, ale mam na nią fazę, przez mojego zajebistego "kolegę" xdd

Rozdział... Krótki :D

Nic się nie dzieje, ale tak musi być. Jednak akcja się rozkręci :*

Mogę zdradzić, co się będzie działo w nastepnych:

będzie zakończenie roku, Louis znajdzie sobie dziewczynę, Caroline wyjedzie do pracy...

I tu się zacznie drama ^^

Do nn! ;*

♥